Hodri Meydan

Kazanın içine çomaklar girdi,
Sapından tutanlar ihanet bekler.
Çakallar pusuda boğarken kurdu,
Gidenin ardından ağlar bebekler.

Toprağın üstünde kükreyen yiğit,
Binlerce kahpenin peşinden koşar.
Toprağın altında kefensiz şehit,
Kahraman askerin kalbinde yaşar.

Kim saldı derseniz kuduz zağarı?
Hahamın papazın köçekleridir.
İhanet itini geceler yarı,
İtlaf eden Türkün uçaklarıdır.

Ne hainler gördük, nice alçaklar,
Görmeden yaşıyor vatan üstünde.
Sıçrayan pisliği Mehmetçik paklar,
Satılan yatarken satan üstünde.

Bulur belasını Türk'e bulaşan,
Ezansız namazsız düşer çukura.
Destanlar yazarız hasma ulaşan,
Merminin ucunda kızıl bakıra...

Hodri meydan dedik, çıktık dağlara,
El etek öpseniz dönmeyiz geri.
Hükmeden milletiz bütün çağlara,
Tarihin en eski devrinden beri.

Göğsünü süslerken yıldızlı hilal,
Bulanık göklerde süzül ey gelin.
Kanımız canımız rengine helal,
Bileği kesilir uzanan elin.

Yas tutar kir tutmaz, mukaddes bizim,
Analar diyarı ana yurdumuz.
Beyinsiz gafiller sizlere sözüm,
Mustafa Kemal'dir son bozkurdumuz.