Hodri Meydan

yerde gök

gök'te bakırı düşündüm

tabi

bir de seni

bir de bir de

beni sevebilme ihtimalini

evet

yaşamın yorğunuyum

sevmenin ve şiirin ağır işçisi

nice

henüz keşfedilmemiş galaksilerin

parelel evrenlerin ağırlığını

barışçı aydınlığını

altedilemez enerjisini taşıyorum

savaşçı bedenimde

açmışım

açıyorum olabildiğince

dimağım da mevcut

tüm alğıların

kavramların flu perdesini

somut anlamlar la da

doldurarak

derin çelişkilerin aralarında ki boşluğu

üstelik kıymadan hiç bir ağaca

ne kalem ucu

ne de kağıt tüketmeden

tekno tuşları tıklayarak

yamalayıp

dikiveriyorum bir çırpıda

düş'le gerçek arasında hoşluğu

nasıl olsa enerji dönüştürülebilir

değil mi?

ve sonsuz

ısmarlama hayat gibi

cuk oturmuş ömrüme yaşam

hep

göz erimimde ki

ve usumda ki

tek

ve da'hi

az dan

veveve ve

çoktan da çok saçmalıklar

çelişkiler arası

uzun molalar

biliyormusun

çok kıpırtılı bu aralar

damarlarım

çok kollu hain Brütüs'ün

zehirli kamaları gibi sırtımda

ciğerlerimin ümüğünü sıkan

"batarlar" yetmezmiydi sanki

bir de

tüpçünün piyanğosundan çıkan

"üçün biri ikramiye" gibi

nereden çıktı şimdi

istilaya hevesli bu

prostatik kanser

geri dur la hele bi

geri dur

bir tek

vicdan ve merhametin

sevginin

eşitliğin

aşkın işğaline açıktır

yıldız tozu

tarla toprağı hücrelerim

alt ettiğin

ölüm-yaşam korkaklarına benzemem bak

fena tepelerim!

24:Şubat:2022