Hoş Bir Boşluk

Kendi masalında ağlayan
Bir kelime olacak elbet
Elbet uç noktası sancı
Bir doğum yaşayacak
Küf tutmuş yüreğe ay çiçeği
Kabir perdesi oynayacak

Kımızın sarhoşluğunda ayılan geceler
Kendini gösterecek
Saklanan dönüşler tek tek alacak seni
Yalpalamalara
Saatin son sıçrayışı
Belki milyonu gösterecek
Ve kıyamet hala beklenecek

Bebeklerin dede olduğu dönemlerde
Belli olacak hikâyen
Belki varsın belki yok
Kusurun son kez kusmamak olacak insanlığını
İşte ağırlığından ölen bir kaç masal
Ki sadece seni anlatacak

Kendini anlatan rüyalar kalacak
Kendinde
Sonra ikrar gibi bir ihanet sevabı
Günahın devranında kalacak adsız
Hoş bir boşluksun artık
Portresi karalanmış duvaksız

Adın yirmi birinci yüzyıl insanı