Hoşçakal

Sonsuzluğumdu gülüşün
Cenneti yitirdim ben
Batık gemisinde eski bir düşün
Siyah lâleler taşıyan bir kalyondum ben
Rüzgar nişan fırtına düğün
Umutlar pupa yelken giderken
Grileşti deniz battım o gün
Umutlar merhabaydı selamdı
Uyanabileceğim sıradan bir sabahtı
İki satır yazı
Bir küçük hatıraydı
Bu kadardı
Nesinden korktun kaderin
O kader beni bağlar
Bende yaralar derin
Sana düşmez karalar
Ölecek bendim
Sen sadece izlerdin
Uzaktan geçerdim
Demir atmadan limanına
Düşlerim filikasızdı
Yelkenlerim yırtık
Kavuşmak imkansızdı
Kalbim kırık
Güllesiz de batardım
Batardım kendiliğimden
Söze gerek yoktu
Anlardım sessizliğinden
Sen şimdi umuda ruhunu sal
Gidişim sessiz olur
Haberimi dalgalardan al
Hoşçakal dünya
Sevdam hoşçakal