Hoşçakalsız Bir Elveda

Her aşk kendi içinden parçalanır 

Suskun bir dilin lal çerçevesinde tutukluğudur..

Aslında ayrılık aşkın bitişine gebe değildir. 

Sadece harami bir kalbin hoyrat esintisidir. 

Zaman kollarını açmış taze yitikler ülkesinde 

Sesini toprağa gömmüş bir gözyaşının vaveylâsında  

İniltiler büyüyor başak başak ...

Pes etmiyor incinen gurur , kırılan umut 

Yaşamak gibi  bir meçhule sığınıyor insan.

Oysa ağır bir yükün altında 

Sigara dumanı gibi savruluyor gizli bırakılmış bütünlükler. 

Kirlenen ütopya 

Yıkılan hayalin çatırdama sesi.

Anlatmakla bitmez bu serüvenin gerisi 

Dayanılmaz bir karmaşanın orta yerinde 

Pimini çekiyor düşlerin cellat yanı 

Gergin ve günaydınsız bir sabahta

Kirli gazete kağıdıyla örtülmüş bir aşkın üçüncü sayfası.

Hoşçakalsız bir elvedadır aslında 

Aşkın ve ayrılığın diğer yanı