Hududunda Geziniyorum Yaşamın

Renkleri birbirinden ayrılmış gökuşagı gibiyim..
Ayrı oynuyor herbir tarafım..
Güneşe bakarken biri.
Aya bakıyor digeri.
Ve tüm parçaları kaybolmuş..
Yapboz gibiyim birleştirilemiyorum..
Dönemiyorum eskilere ..
Ve alamıyorum zamanı geriye.
Zıt kutuplarda çekimlenemeyen yerçekimi bile
Çekemiyor parçalarımı kendine..
Ve biraz daha kayboluyorum çıktıgım zaman yolculugunda.

Hayallerim artık zehirliyor beni..
Ve mümkün degil hiçbir ilaç.
Şimdi ne geri dönebiliyorum zamana.
Nede yaşayabiliyorum hayatı.
Yavaş yavaş zehirliyorum kendimi.
Anlayacagın son demini vuruyorum yüregimin.
Ve Hududunda geziniyorum yaşamın..
Tıpkı bir haydut gibi.
Ama Hiçbir yakalanma korkusu yok bedenimde..
Ve saklanmak istemiyorum hiçbirşeyden.
Kaçabildigim kadar kaçmak
Aşabildigim kadar aşmak istiyorum sınırları.
Zihnimin götürdügü yerlere degil.
Götüremedigi yerlerde var benim yaşamım.
Ve bunun içindir attıgım her adımım.

OzaN EmiR ÖZCAN
06.06.2010