Hükümsüz

Gökyüzü lacivert ama,
Üzgünüm, gönülyüzüm gri
Zul oluyor umut etmek artık,
En olmadık yerden çıkıp,
Laf ediyor, sataşıyor yalnızlık....
İyiden iyiye küçüldü şehrim,
Miadı doluyor hislerin de.....

Nasırlaşıyor cümleler biryerde,
Eninde Sonunda susuyorsun istemesen de
Resimler siliniyor tavandan
Daha bir soğuyor çay
En uzağa atasın geliyor geleceği
Soruların zor, cevapları daha deli
İnan, inanamıyorsun kendine bile
Nicedir hükümsüz o yüzden Yüreğimdekiler de


İstanbul 24.04.16