Hükümsüz

'İkimizde ölürken ayrı şehirlerde
Ortak bir selâ duyulsun semalarda
Aşkımızın canı sağolsun'

...

İçinde ayrılık varsa
İstesede hoşçakalamaz insan
Kendine iyi bakamaz
Güle güle yaşayamaz
El ve veda bir arada duramaz
El sallanır, veda düşer.
Ve tuzla buz olur.
Tuz yaraya basılır, buz erir ayrılığın yangınında
'Sen de ' denmez bırakıp gidene
Senli cümleleri almıştır cebinden.
Ben bile bırakmamıştır
Biz'i öldürüp, 'B' yi ve 'iz'i ayrı yere sürgün etmiştir.
Ve o yüzden kayıptır bütün B'ler
Hükümsüzdür!
Yükümsüzdür!
Bitti diyemezsin itti dersin uçurumdan aşağıya
Parçalanmışken bedenin istenende hoşçakalamazsın...