Hülyalar Çıkmazı

Derin kuyular kazdım ekmeğime
Alın terim toprakta can
Gözlerim karanlıktır, insanlığa musallat
Düşlerim boncuk boncuk dizilir
Gün ağaranda, kurşuna...

Eskilerini giyiyorum hayatın
Eskilerini yaşayarak sevdaların
İçimde mutluluğa el sallayan çığlıklarım var
Gözlerim kapalı
Yüreğimi dişliyorum gece renginden...

Ömrüm talan olsa, ah
'Mademki'lerimizi pişmanlıklarla yaksak
Mektup yalnızlıklarında ağlasak, çaresizliğimize
Ve aynalara hiç bakmasak eylül teneşirinde
Aşk olsak, yine de ölsek
Kim anlardı dilimizi...

Ve peştamal diz kapaklarını sıyırırken
Yolcularımız ne derindir
Ne sonsuzdur bu hülyalar çıkmazı
Lakin gözlerimizi aşka saklasak bile
Görecek neyimiz var?