Hûn
1
berduş sokaklarda
geziniyorum
hayalen
her yön
tane tane inci
beyda pamuk
avuçiçi
merhametin mimine muhtaç yürekler
kavruk tenler
sızmıyor acılar kahverenginden
yüzyıllık çilelerin sezilmediği gibi
uzaklık perdelerinden
inciler revnak
inciler güleç
inciler şua yağmurunda
sırılsıklam
2
adın hızır
ayçayı cebinde taşıyan yiğit
bilirim yılmaz-dın karanlıkla güreşten
ışığın eksik kalmaz güneşten
zifir kıtanın katran gecelerinde
seccadene sürülen
tuzlu gözyaşın
üç bavul dünyalığın
bi'yarin
iki çiçeğin vardı
ayçayı cebinde taşıyan yiğit
hızır
güle güle git
3
candostun
komşunun bağında açan lale
ne ara incilere sevdalandın böyle
ellerin
insanlık yetimlerinin başını okşarken
hangi esfel kıydı
ellerinde açan güle söyle
yahut sus,
bak susuyor çok kimse
bak su-suyor inciler
habire
4
yetim sokaklarda
geziniyorum hala
gözlerim yaş
kalbim kin
incilere takılıyor gözlerim
lakin
inciler de ağlıyor sessiz ve yavaş
pürtelaş
dillerinde tel'in
ve bir şiir
'lütfen gitmeyin..
güneş gitsin
siz gitmeyin'
inciler revnak/tı
inciler güleç/ti
inciler şua yağmurunda
sırılsıklam/dı
geçti artık
pişmanlık için
çok geçti
farzımuhal
cebri lütuf mudur sevki ilahi mi? Küffarın ensesine isabet etmeyen mülaane sekti de masumları mı kılıçtan geçiriyor? Sanmıyorum. Tarihi yazdıran yazdırıyor. Yazanlarda ayazda üşüyüp sebeplere riayet ediyor mu? Varsın duymasın sağır kulaklar.. görmesin zifte bulanmış gözler.. Kimi atla gitti, kimi şimendiferle.. kimi tayyare ile.. kimi dikenlere bulanan uzun yürüyüşler sonunda sandallarla vardı varıyor sakız adasına. Madenler! denize bulanıyor.
Rahmetle analım Yaşar Kemal'i sözü daha fazla israf etmeden. "bindiler de çektiler gittiler, o iyi insanlar, o dünya güzeli atlara... o yiğitler, o her birisi kaplan örneği şahinler, o ceren gibi atlara bindiler de başlarını aldılar gittiler. bir daha, bir daha hiç gelmeyecekler. hiç, hiç, hiç! demirin tuncuna, insanın piçine kaldık. şu dünyanın yaşaması müşkül hal ilen. bin iyiyi bir kötüye kul eden..."