Hurafe

Birbirimizin yaşadığını bilmek biryerlerde,
daha iyi sanırım,
Duymaktan öldüğünü
Dost bildiğimiz şom ağızlardan.

Kendi haline bırakmak seni oralarda,
daha iyi sanırım,
Düşlerde sarılmaktan
Deryalarda akıntıya karşı gelmek,
Yani, boşa kulaç atmaktan.

Terk etmek sevdamı geçmiş zamana,
belki de gömmek toprağa seni
daha iyi sanırım,
Umudu yaralamak ya da,
Cennete geç kalmaktan.

Sevgi dilenmek yerine;
Her baharda gonca bitmek,
Bir kez daha sevmek,
Düşünde boğulup yitmekten
daha iyi sanırım.

Sevdayı incitmektense,
Gitmek daha iyi buralardan,
Elimdeyken bu fırsat,
Buzdağına diş geçer mi?
Gölge düşmeden yiğitliğime,
Ardıma bakmadan kaçıyorum.

Asla açılmayan mesele için,
Belki de hiç olmayan bir yâr adına,
İnadına yüreğimi yakıyorum, bak
Sanki sevdam yok,
Yani, tamamı da hurafe,
Başım bulanır zaten
Dönüp duran tilkiden,
Her lâfa ne kolay kanıyorum.

Sanırım ben buralardan,
bir ihtimal için gidiyorum..

30.09.1997-18.11.2008
-------------------------------------------------------
arka plan:

Neden başkaları bizi, bizden daha iyi konuşur?
Biz, kendimizin yüzlerce cümlesini henüz kurmamışken, tüm olasılıkları dillerde duymaya mı mecburuz?
Ancak, suçlusu kim olabilir bunun, bağını anlatamamış bir maşuk mu?
Tekrar cesareti toplayıp, yanına varmak gerek, haydi.
Başkalarının şom eylemini geçip, önde gitmek için sevda işinde.
Olasılıklar, sevgiyi öldürecek dereceye ulaşmamalı; esasen sevgi, böylesi ihtimalleri ortadan kaldırmalı değil mi?

Saygılarımla.