Hürmet
Bir gönül inlerken bir başka gönül;
Gülüyor inleyen gönlün haline.
Bülbül feryat edip yanıyorken gül;
Devam eder alayla kıyl-u kaline.
Biri zalim sultan, diğeri esir.
Lakin esirlikte bile lezzet var.
Çünkü aşık, garip, mahzun ve fakir.
O istiyor diye zulme hürmet var.
Mollamehmetoğlu
Vadilerden geçtik, dağları yardık, İkilikten çıkıp birliğe vardık, Derdi dert etmesek, nasıl yaşardık? Yaralı kulların, yarası bizde.
Çok düşündürücü ve anlam yüklüydü şiiriniz. Beğenyle okudum.Kurluyorum efendim.
Şiiri defalarca okudum. Çok hoş mısralar. Kıyaslamalar ustalıkla yürekten dökülmüş.
Kelimesi ile, imlası ile, duyguların aktarımı ile çok güzel bir şiir.
Tebriklerimle...
Selamlar...