Hüve/o

Hüviyet ilahlığın, ilahiyyet sırrıdır,
Celali ve cemali, kemaliyle sırlıdır.

Zatına ilk daveti, 'Deki: O/Hüve' zamiri,
İfadenin tamamı, O hüküm'ün amiri.

Hüve iki harftendir, sabit olan harftir He,
Allah kelimesinin, sonunda düşmüştür Ve.

Sıfatların silinme, izafetin düşmesi,
Münezzehlik fikrinin, He harfiyle pişmesi.

He varlık merkezidir, en sonu başa dair.
Hüviyette başlangıç, Ulûhiyette ahir,

Mutlak Ahadiyet'e, delalet etmesiyle,
He harfi sabit kalmış Ve harfi gitmesiyle.

Vav; He'nin batını, olmasıyla birlikte,
İki harfte devridir, kalpten gelen dirlikte.

He kalbin yakınındadır, göğsün batınındadır,
Nefes onunla uzar, tüm harfler hak katındadır.

İki harfte mukaddes, ruhani tüm harflerin,
Hakikatini toplar, sırrına erenlerin.

Bunlarda hak hakikat, manasını bulanlar,
Birbirine uyumla, daireyi tamamlar.

Mukarrepler Hu derler, nedeni edebinden,
Hakka hakkel yakınlık, kurbiyet sebebinden.

'Ondan başka ilah yok, O kendiyle beraber,
Başkasından yüceyim' diye veriyor haber.

O ki taşa toprağa, bize hayat veriyor,
Sadrımızdan her nefes Hu sesleri geliyor.

Demek ki içimiz dış, dışımız iç oluyor,
Şu koskoca kâinat, onun ile doluyor.

Hu evveldir, Hu ahir, Hu zahirdir, Hu batın,
Bu işaret dilidir, Hayyum ve Kayyum Zat'ın.

En güzel isimlerden, ismi azamdır bu,
Aşk ile diyelim ki, La ilahe illa HU.

Bildirdiğinden başka, dilimizden ne gelir?
Şüphesiz doğrusunu, Cenabı Allah bilir.

15.08.2011

10 Şubat 2012 1359 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (1)
  • 12 yıl önce

    O ki taşa toprağa, bize hayat veriyor, Sadrımızdan her nefes Hu sesleri geliyor.

    Evet Mustafa bey; Hiç şüphesiz her canlı bilerek yada bilmeyerek, farkında olarak yada olmayarak her nefes alışta ve verişte "HU" Allah demekte ve onu zikretmekte. Bu bile sadece insana "Kul" olduğunu, kainatın yegane sahibinin cenabı hak olduğunu anlatmaya yetip de artmaktadır. Hep beraber şimdi: " Lı? İLı?HE İLLı? Hı?"