Hüzne Gülümsüyorum

Dağlar yıkılırda yüreğim yıkılmaz volkandan oluşan bir kraterdir o
Uçurumdaki dağ çiçeğine dokunmaya kakmayın
Dokunsalar ağlarım sessizlikmiş bu yüreğin içinde sensizlik
Acımasız o hasret sırtımdan vuruyor sen yokken
Hüzne gülümsüyorum
Emsalsiz bir zaman birleşiminde yaşatmalıyım seni
Acımasız o hasret sırtımdan vursa da sen yokken
Bana yağmur sonrası toprak kokusunu hatırlatır tenin
Gözlerin gecenin karanlığında aydınlık verir yüreğime
Sabah ışığım olur huzurlu bir tek sözün
Bir damla su bir damla ateş bir damla gözyaşı olsam da
Bir parçan kalır her gitmelerinin arkasında
İşte ben o zaman bıraktığın parçalarda ölüyorum
Yine uçurumun eteklerinde senin dönmeni beklerim
Yaralı bir çiçek gibi umutsuzca
Yine gideceğini bildiğim halde
Toprağıma gelince gökkuşağım olur musun?
Geceye günaydın dolunaydaki ışığım