Hüznü Ağırlarken Eylül

yıllar derin bir çizgi alnımda
usumda anıların zamansız sancısı
bakışının namlusu şakağımda
ve hüzün buğusu avuçlarımda...


soluğum puslu kenti yaktı yakacak
bir kibrit çakacak gözlerimde bulutlar
eksiliyor bir virgül daha ömrümden
sesinin ıslak yankısına koşarken.


yüreğimde amansız bir fırtına
yüreğimde salkım saçak yağmurlar
acılar barikat yollarımda
omzumda yılların ağırlığı
ve isyanla küfre doyan kaldırımlar...


çırılçıplak sözcükleri ölüme terk eden eylül
gözlerini bırakıyor ardında
sırılsıklam bir hikaye sığmıyor hiçbir sayfaya
hiçbir kitaba...


bendini yıkıp t/aşan şiirler boğulurken bir kaşık suda
gamsız zaman yaralı ömrü sarıyor parmağına.
ayrılık ırmağında çırpınarak can veren aşk
karışıyor kırklara!