Hüznüm
Canım ekşi elma çekiyor
Varlığını hissettiğim ilk gün gibi
Midem bulanıyor
Sanki halen oralarda bir yerdeymişsin gibi
Minicik kalbinin atışıyla can bulduğum
Sessizliğine alışamadım
Müjdeyle gelişinin
Yaslı gidişine alışamadım
Bebeğim
Anasının kuzusu
Yine yorgunluğun çöktü üzerime
Seninle uyuyup kalacağım
Kokusuna doyamadığım
İlk göz ağrım
Gökyüzünün koynunda rahat mısın
Sıcak mı oralar
Burada buz kesiyorum
Seni çok özlüyorum
Şimdi çıkıp gelsen uzaklardan
Sarıla bilsem sıkıca
Bırakmam bırakamam
Ölümün soğuk kollarında
Bir kez daha görmeye dayanamam
Çok içten yazılmış bir şiire tanık ettiniz beni teşekkür ediyorum güzel yüreğinize.😊
konu bir can kaybıysa, hele ki bu can, canın cananıysa, şarkıymış şiirmiş yazıymış, susmak yaraşıyor canı yananın dışında herkese, herşeye..
acıyı çeken, o acıyı gömdüğü içinden çıkarıp kağıda dökmeyi de, yazarken sayfalara gözyaşı döken bilir..
Yaralı bir kalpten geçenlerin mısralara nakış nakış işlenmesi. 😭😭