Hüznüne Tutsak

Nedensiz arkana bakmadan gittin
Bıraktığın bu sevdalıyı hiç düşünmedin
Büyük bir acıya mahkum ettin
Bir türlü sevdama yediremiyorum

Sevgin bitti mi, yoksa
Bırakıp gitmeni kaldıramıyorum
Zaten hiç mi yoktu
Bir neden bir sebep bulamıyorum

Seni bende bitiremiyorum
Kendime çok kızıyorum
Bazen isyan ediyorum
Bir türlü kalbimi yenemiyorum

Arkadaşlarım kızar oldu
Beni dinlemekten yoruldu
Her hecem,her sözüm sen dolu
Hayallerim mutluluğum soldu

Sen, sen diye alırım soluğu
Sensiz gözlerim buğulu

Gidişinle hüznüne tutsak ettin
Neden diye düşüncelere mahkum ettin
Yinede bana dönsen
Seni geri çeviremem
Sana arkanı dön git diyemem

Bıraktığın anda kaldı acım
Dayanılmaz kalpteki sancım
Her şeye alıştım da
Bir senin yokluğuna
katlanamadım