Hüzün

"Üşüdüm gözlerin soğuğunda
Aşka hain
Hüzünler büyütüyorum anlarda"

Şimdi ben sevgili
Anlardan bir an itibarıyla
Süsleyip püsleyip mavi gülüşlü
(Çünkü en sevdiğimdi mavi....),
Çocuk tenli bir umudu
Sokmuştum ta koynuma
Düşerken yola

Bir hayat düşünüyordum oysa en başından
Bir yol çizerken şaşkın aklıma
Çiçekli
Serin salkım söğütler boylanırken göklerimde
Bak bir kelebek konmuştu tam da omzuma
Nedense bugün deniz
O bildiğin deniz değil
Öyle ağırbaşlı,öyle sakin
Mor bir sümbül gülümsüyor yoldan geçen ben gibi yolculara
Sanıyorum ki bu gün sevgili
Her şey daha güzel
Yaşamak nasıl da coşkulu bir şey
Sığınıp o karşımdaki kadınların ve adamların
Ben gibi olma ihtimaline
Dalmıştım onların sokaklarına
Soluk almaktı niyetim o narin boğazında
Ve yeşil bir huzura kanmakdı niyetim
Bir yudum suda

Dışlanıyor önce bedenim
Ardından gözlerim
İki öksüz
İki kimsesizimdi onlar benim
Koyu kahveden maviye
Sonra çalınıyorum karaya
Gözlerim kararıyor
Yenilemeyenin sultasında

Sevgili
Sevgili olma bu gün
Biraz babam
Biraz annem
Sonra da o tadına doyamadığım kardeşim
Sarıl bana
Dünyayı bırak dünyalılara

Üşüdüm bu yalandan
Bu körden anlamlar diyarında
Canım kanıyor artık
Hüzün yakışmıyor aşka yaşama
Anlasana...