Hüzün
Hüzün yağıyor memleketimin dağlarına,
Ellerim koynumda,
Boynum bükük,
İçimde dört dönüyor kara bulutlar,
Yorgunum,
Çok yorgunum...
Aş,emek,umut ve yaşamaktı davamız,
Hiç kimseler ölmesindi yeryüzünde,
Hürriyet olsundu doyasıya yaşamak için,
Olursa ,hürriyet için olsundu kavgamız
Umut,
Yağsındı yeryüzüne lapa lapa kar gibi,
Gülsündü yeryüzündeki tüm çocuklar,
Kardan adam yapsınlardı,
Havuçtan bir burun,
Ve kömürden düğmeleri olsundu,
Bağırsınlardı doya doya...
Ölüyor çocuklar savaş çılgınlıklarının ayazında,
Moloz yığınları arasında bitiyor tüm umutlar,
Bu neyin kavgası,dostum,
Haysiyet,
Onur,
Senin yüzün kara ey insanoğlu...
Bu cellatlar nereden gelmişti yeryüzüne,
Ölüme sevdalı mı olmalıydı meylimiz,
Haysiyet/siz,
Onursuz,
Senin yüzün kara...
Suskularımız ölüm doğuruyor aşağılığın ölüm tezgahanda,
Gittikçe çoğalıyor vahşetin ölüm melekleri,
D/aha,
Daha,
Daha var mı diyor,
Kan içeçeğim...
Hürriyet ateş pahasına,
Kanlı bir leş gibi durur iki dudağın arasında,
İblis’i almış yanına,
Yoldan çıkarır zavallı insancıkları,
Gözyaşı süzülür iki gözümün oluğundan aşağıya,
Ağlarım,
Ağlarım,
D/oya d/Oya...
Olmadı beyim,hiç olmadı,
İnsanın insana zulmü neydi,ne bileyim,
Çağın arsızlığı ve yüzsüzlüğü yakıp yok ediyor tüm umutları,
İnsanlıktan yana ne varsa atılıyor kör kuyulara,
Kör olsun senin g/özlerin,
Hiç bitmesin zulmün,
Ki sonunu g/öreyim...
Memleketimizin her köşesinde umut tellalları,
Bağırırlar her gün,yarın daha güzel olacak diye,
Beyim,
Bilmiyor musunuz,boş geçip gidiyor şu garip ömrüm..
Beni sorarsan gülüm,
Yorgunum bu aralar,
Hem de çok yorgun,
Kalmadı umut gönlümde güzellikten y/ana
Aşktan y/ana,
Hürriyetten y/ana,
Sevgiden y/ana,
Memleketim kan ağlarken,
Ben nasıl güleyim,
Oy benim aymaz gülüm!
Binkılıç/Uhr:12:53
04/12/2024
Cenazesi olan insanların aynı günde düğün yapması gibi halimiz, karmaşık. İçimiz kan ağlıyor ve biz yiyoruz, içiyoruz, gülüyoruz istemli istemsiz. Ne kadar da doğruları anlatmış şiir, savaşın, acının kıyısında yüreklerimize. Tebrik ediyorum Hüseyin bey.