Hüzün
Uyku tutmaz gözlerim,
bakmaktan yorulmuşum
Kapaklar nöbete durmuş
her gelişte kovmuşum
Gece uzar da soğumazken havası
Benim de başım şu boynumun belası
Uğultusundan bir an kulaklarım yorulur
Dururp da dinlenirken saatleri zil vurur
Yine geceden çıakarken zaman
Günün seherine misafir var,arsızca uğuldayan
Gün ışırken dağlara
Çiçeklerin neminden
Seller coşmuş akıyor
Yokluğun alaca seherinden
Bir benim sandım demin
Geceyi dürtükleyen
Oysa yanılmışım bak
Dertleri katmış akıyor dereyi sürükleyen
Ne uzaklar isterim ne yakında bir ayak
Bozmasın ahengini giden gitsin işine
Kalanları gecenin karanlığında bırak
Adını anmak için bir vesile gerekse
Gereğine gerek yok adın zaten güzelse
Hem güzel ne kelime
En güzel ,yani adın Ahsen'dir senin
Göz bebeklerini uzat şimdi ordan elime
Ansızın gelen halden
Hayatlar bölünürken
Belki de içimde sensin tek bölünmeyen....
Özlem temasının değişik birtatta sunumu bir şiir. Ahsen'in (güzel olan) özlemi her özleyenin gecelere olan dostluğu yansımış. Sabahların kızıl gün ışığını geceden çıkan telaşlı kuşların gözleri ve şairin özlem dolu bakışları karşılar ilkin. Çünkü birinde yaşama diğerinde yaşamak kadar güzel olan aşka düşkünlük vardır. Tebrikler Tahsin Bey.
Bozmasın ahengini giden gitsin işine
Kalanları gecenin karanlığında bırak
şiir yorucu biraz ama güzel saygılarımla