Hüzün Adası

Hüzünlerimi bir ipe assam
Yellerde alip götürse
Sanma ki bir itirazim olmiyacak
Sen yanimda olmayinca

Sen hüzünlerimin anasi
Ben ise hüzün adasi
Piyanonun tuslari
Yüregimizin sancisi

Geceleri bir ok gibi deliyor
Yaralarin derinliklerine ucurur iken
Avuclarim da sensizligimi hissediyorum
Inerken yalnizligima bir samar gibi

Gel gitler hayatin bir parcasi
Zaman icersinde kivraniyor acilar
Nefessizlige meydan okurcasina
Özlemlere kürek cekiyor

Can sikintisi bir umut
Varliginin göstergesi
Gelde üzülme simdi
Rüzgarlarin elcisi

(Berlin,18.11.2011)