Hüzün Çiçeğim

Ağaçdibi'nde bir pazar,

Yüksekova'dan sesleri yükselen kuzuların

Akşama kurtlara kaptırıldığı bir kınalıydı ağladığım.

Hasretin prangalara ağar geldi hüzün çiçeğim.

Sol omzuna düşen ince sızın 

Eksi yirmiye vuran, termometrelerdeki ısı kaybıydı!

Çocukluğumu saldım sana hüzün çiçeğim,

Sana benzemem bu yüzdendir.

Bu yüzden baş aşağı yargılıyorum kirli çamaşırlarımı!

Tütün sarısı bıyıklarıma düşen kırağı

Ellerimdeki yalnızlığımın çizgileri

Bulduracaksa sana Kuzeyin yollarını

Hazırım hasret güvercinlerini uçurmaya gökyüzüne!

Bağla kırk yıllık anamın yemenisi sırma saçlarına!

Hakkari'nin en yüksek ovasından duyulsun ağıtlar

Sesin karışsın  bir Şahin'in açlık çığlına!

Yüzüne vursun gündoğusu, saçların dağların eteklerinde kurusun.

Koş Berçelan'ın yeşilliklerine doğru,

Yaylasında su içen kuzuların,

Ayakları donmuş bir çobana muhtaçlığındaki korkuyu gör!

Sür kirpiklerine Yasemen'i hüzün çiçeğim

Hiç bir sevda resmi değil! 

Afrodit bile arada kalmışken semanın koynunda

Daralan içini dök Berçelan'a,

Belki yeniden filizlenir memleketim!

Ve bir koku kalır geriye senden hüzün çiçeğim;

Gayrıresmidir şimdi sana hasretliğim...