Hüzün Çöktü

Hüzün çöktü,geceye...
Sevda bölündü heceye,
Kalp alıştı artık,gidene.
Hüzün çöktü,şehre...
Bacalar hasret,sevgiye,
Tercüman yağmur,hislere.
Hüzün çöktü,dillere...
Emanetiz,duygusuz sözlere,
Sözcükler ağlamaklı,şiirlerde.
Hüzün çöktü,aşka...
Çocuk denecek yaşta,
İhtiyaç var bazen yanmaya.
Hüzün çöktü,hayata...
Tebessümler şimdi,başka,
Bilen var mı yerini,zamanda.
Hüzün çekti,ruha...
Bağlandık aynı duyguya,
Belki hüznün hazır başlamaya,
Bizi bize gösterip,anlatmaya.