Hüzün D/ilinden

//Islanır düşler
Köpükten hayaller aynalarda sönerken//




Faili müzmin bakan mısralar düşüyorum beyaz sayfaya
Üşüdükçe yüreğim karayelin koynunda
Yitik heveslerime ecel ömür koymuyor
Her ayrılık ölüm getirirken boş kalan ellerime
Serçelerin hıçkırığı çarpıyor falezlerin göğsüne
Dalgalarda dövünüyor isyanım
Sıra dışı sessizliğimle...






Teşhir edilmiş acıların rengini içiyorum
Siyahtan hüküm giyindim, halsizim de
Yüklendikçe ertelenen düşleri, yorgunluğum kaskatı
Yarım kalmış yaşanmışlıklara
Derin ayrılıklar süründükçe...
Yıldızlar dualarıma düşüyor bir bir
Her yanım kül, her yanım yanık
Vuslatın yamacından düşüyor çığlıklarım...





Erte yalnızlıklara tutsak gözlerim
Soğutmadan ellerimi güneş teninde
Buz tutuyor ahvalim kirli sularda
Ezberi bozmuyorum yinede
Lilalar sır vermese de leylaklara
Mağlup sevinçlerin rengini arıyorum...





Kendime zamansız adımlarım
Eşkıya tutanaklarda muhtıra-sızım
İsyanın dişlerinde parçalanırken sabrım
Ruhum çemberine sığmıyor
Büsbütün akıyor gölgem kirli sulara
Gözlerinde güneşi yitirmiş çocuklar gibi
Yetim bakıyorum gün ayazına...





Acımı balçıkla sıvıyor kahrım
Talan bahçelerin hazan yağmurlarında yıkanıyorum
Sesimde gezinirken ağıtlar
Gecenin gözyaşlarını siliyorum sızıyla
Terini serinletiyorum suskunun.
Avuçlarımda soğuyor,
Cefa dileniyor nefesim hezeyan ayrılıklardan
Hüzün yağıyor başucuma duraksız
Kendimi kınıyorum...





Başımın dumanını arıyorum nicedir
Hicranın kafesinde fermanımı okuyorum yeniden
Al duvaklı benzime
Efkârın dikenleri batıkça
Kirpiklerimi kapatıyorum yeniden
Işığı yitik gözbebeklerime...
Kapkara bir ümidin dilinden zehirler içiyorum
Firkat fermanları yutkunuyor deli divane sabrım
Seyyahım işte! beyhude hüzün caddelerinde...




/Al ömrümü ecel koy yoklukların üstüne
sesim değmez tenine,ölüm başım üstüne//

Not:Biteviye yaşam hikayeleri...