Hüzün Kovan Kuşu

Sensizliği saklıyorum,heybe'min en derin yerine,
Bu gece de yazıyorum yokluğunu,
kalemimin ucundaki kelimelere !
Bahar bülbüle bülbül güle,ben sana hasret,
Ne kadar uzaksın şimdi benden ah be yar...

Sevdamın rengi kızıl şarabi rengidir,
Güz ayazı yemiş, suskuyla gülümser gözlerim !
Beraber söylediğimiz şarkılar, hüzzam da küskün,
Hüzün kovan kuşları,yuvasız nicedir,alnıma yazılan,
vurgun yemiş güfteler, yarım...

Aşkların hazan ayı ekim, imiş,İlk kadehi sundu bana
kırmızı kadehler içinde,
Kış ayazı yemiş yüreğim kanar,ayrılıklar beni sevdi,
vazgeçmeyecek,bir türlü !
Şiirlerim mısralara serenat edecek,kalemim ayrılıkları yazacak,

Aşkın adı da,ayrılıkmış ne yazık,sevdalar savruluyor,
Gülmemişti bahtım,bir çentik de sen attın kanattın,
sol yanımı,
Söküp atamıyorum seni yüreğimden !
Ben sevda vurgunu bir garip'Balım Sultan'çoğaldıkça çoğaldı,
dermansız ağrım sızım...

Virane gecelerin yalnızlığına sürgün dür bakışlarım,
Hüzün kovan kuşlarının kanatlarına asılı kaldı gülüşlerim.
Militan bakışlarım,deli divane olmuş hislerim,göçebedir
Zifiri karanlıklarda gőlgeme yardım ve yataklık yapan,
En büyük suçlusu sensin,gecelerimin yalnızlığına tanıklık eden !