Hüzün Sağanakları II

tutsaklıktır
yitik tatların çocuksu özlemleri içinde
şiirlerin sofrasında paylaşılanlar
mevsimler tutunamaz artık şarkılara
kırıktır bu orkestranın tüm sazları
tüm notaları kırık /kıstırılmış
yaralı bir kuş gibi çarpsak da camlara
düşürsek de gönlümüzü
her bahar bir güzelin ürkek gözlerine
bildik yaradır yeniden kanattığımız
__________________________şirpençe!
büyür yüreğimizin buzulları
kuzey olur tüm sofalarımız / üşür
eski bir yaz
düşler içinde savrulurken
için için yanan bir kaçak tütündür
gençliğimize demir atmış anılarımız


yolculuklara dar gelir artık türküler
kanamış bir ezgi çıkar her köşebaşından
selamlamak için yalnızlığımızı
'Bu dert beni iflah etmez; deli eyler...'






Kasım, 2004 / Sonşehir