Hüzün Vardı Şafakta
Hüzün vardı şafakta gözlerim kan çanağı
Bıraksalardı eğer yıkacaktım o dağı
Yıldızlara yol sordum güneş girdi araya
Yağmurlar sicim gibi şimşek çaktı saraya
Beni esir aldılar içimdeki yaralar
Ben dualar ederken biri bizi karalar
Kabahatin yok senin hayatın kanunu bu
Bize çare olacak sunduğun bir yudum su
Sana kavuşmak için günü güne ekledim
Birgün gelirsin diye yıllar yılı bekledim
Öyle basit iş sanma günlerim çile dolu
Karanlık zindanlarda gittiğim Hakkın Yolu
Ya sabır!diye diye dudaklarım kurudu
Şeytana yem olmadım Rabbim beni korudu
Gülmeye yasak deme;Herkesin hakkı gülmek!
Derdime çare oldu bir gün geriye dönmek!
Hüzün vardı şafakta gözlerim kan çanağı
Tutmasalardı eğer yakacaktım o dağı.
Hele de şairlerin yüreğinden hüzün eksik olmuyor güzeldi Kemal Hocam kutlarım içtenlikle...👍😅