Hüzünistan

bir ayrılık sonrası
ellerinde kalan kokum olsam
gölgesiyle oynaşan sefil
hülyalarından vazgeçtim
çocuk korkun olsam

ben yetim ben öksüz
merhametsiz üvey sevdam
şevkatinden vazgeçtim
en hain en yasaklı duygun olsam

zifiri karanlıkta
bir serapsın, gördüğüm
eşiğin ötesi gurbet
hazlar kördüğüm
çıkmaz sokakların avare yolcusu
sevda döşeli, yolun olsam

uyumasan bin yıl
gözlerinden akan uykun olsam
vazgeçtim dünyandan
avuç için kadar kuytun olsam

ellerin kor ateş, yatağın teneşir
yeterince kirledik
eşiğin ötesi ihanet
arınsam, öpmeden ölüm
ayılsam, vuslata ramak kala
cennetinden vazgeçtim
arafta bekleyenin olsam

toprağın çorak, güneşin kurak
bulutun ırak
bedensiz dirisin
eşiğin ötesinde hazan
yazından vazgeçtim
dört mevsimde kışım olsan

zehirli ok, gerilmiş yay
tenine yazılmış şarkın olsam
geceyi güneş ısıtmaz
perdeleri ört
ay bakışlım
cemaline vuran şavkın olsam

matemsiz ölüsün
eşiğin ötesi umman
gerçeğinden vazgeçtim,
düşlerimde payıma düşen olsan..



simsiyah