Hüzünlere Saldım Kendimi..
hangi gidişine ağlıyacağımı düşündüm..
şaşırdım sonra,saldım gözümün yağmularını..
sana bunca yıl sonra içten ağlamak..
gözlerimi kapatarak..
dizlerimin üstüne çökerek..
napıyordum?
bir hatıra nöbeti değildi bu..
aşkının musibeti geri dönmüştü
hissediyordum..
damarlarımdaki kanda bile o bakışın hüznü vardı..
keşke sana eski bir anı diyebilseydim..
keşke o an hiçbir şey olmamış gibi devam etseydim..
yapabilseydim...
ama ben yıllarca eşime kapıyı seni görebilme umuduyla açtım
diğer yandan senin adını taşıyan insanlardan bile kaçtım
oysa hep..
hep aklımdaydın..
adın..sen..gülüşün..
ilkbahar esintisi gibi
bazı bazı içim derinden yanıyordu
ama seni görmek..
işte hüzünlere saldım kendimi..
sır sevdamı göğüsleyip..
offfff offfff. ne kadar zordur
bu sır sevdayı taşımak kim bilir🙂
allah yardımcınız olsun.
tebrikler şiirin şairesine.
👍👍👍