Hüzünlerimdeki Dem

bir bakmışım
yokum
gözlerim açık mı kapalı mı
onu dahi bilemiyorum
ebedi yalnızlık ne
çare
verilmiş artık son soluğum,

can damarımdan uçup
gitmiş
ruh dediğim neye
kani
aforoz olmuş tüm
umutlar
yalanlar da hakikatın öz çekimi,

üç cepheden geliyor
zaman
fark etmiyor hangi han hangi
mekan
tut tutabilirsen karşı
gel
ellerim kelepçeli sevdam dayan,

külfetimi sorma
desem
yaşanmamışlar nasıl ölçü olur
can tanem
bir varmış bir yokmuş masal
misali
geriye kalanlar tek hüzünlerim de ki dem,

hep mi gideceğiz avucumuz
boş
göçmelerde ki çümbüşe
niyaz
kır belini ali dayı
kır
sonbahardayız ne şeftali kaldı nede kiraz...

(Berlin,12.10.2017)