Hüzünlü Gece -serbest Şiir

hüzünlüyüm dostum yine bu gece
keder dolu saatlerin sabahını bekliyorum
sabah meltemi mutluluğu getirecekti sanki
gözlerim fersiz , bedenim yorgun
birazda uykum var galiba
kurtuluşun olmadığı bir dipsiz kuyuda gibiyim
başımı kaldırıpta baksam yukarıya
gördüğüm tek şey yıldızlar
onlarda zaten o kadar uzaktalar ki
erişilir olsalardı yıldız olmazlardı diyorum içimden
ve umutların teker teker yok olduğu an
artık ölüm mü daha kolay
yoksa sabahı beklemek mi
gündüzün aydınlığı kederleri bitirecekti
öyle olması gerekiyordu
ya olmazsa demek korkutuyordu beni
o zamanda diyordum,bir parça yaş döküp
kapatırım hayata gözlerimi
ve bir bedenin fani dünyadan göçüşüne
uzun geceler değil
bir sabahın serinliği şahit olur...
saat acımasızca bir cesedin kefenini hazırlar gibiydi
ben anılarımı düşünürken
kader çizgisi belirmişti artık
ölümü getirmek için durmadan geçiyordu saniyeler
tık..tık..
gece tükeniyor..hayat tükeniyor... ve ben tükeniyorum...