Huzur
Rüzgar sadece bana esiyor bugün
dokunuşundan anladım!
Dudağımdaki sigaram vermemiştir kimseye
bu kadar huzur...
dumanından anladım!
Çayımsa söğüt gölgesinde
yudumlamamı bekleyen zemzemsi su
tadından anladım!
Ve ben...
bir beyaz kağıtta;elimdeki kalemimle
YAZDIĞIM ben...
Düşünmemden, anladım!
www.arifkemik.com
içim ısındı...
güzeldi. tebrikler. sevgiler.
Bir huzur ne güzel anlatılmış. İnsanın huzuru rüzgar, siğara, çay ve şiirinde bulması , yetinmenin bir ifadesi olduğu kadar dinginliğin de ifadesidir. şiirin aslında gördüğüm yaşama sevincinin verdiği bir huzur yatar dizelerin altında. Önce Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Huzur romanında olduğu gibi bir huzursuzluğun şiiri mi diye geldim sayfaya. ama gördüm ki bir huzurun şiiri. Kimi zaman kendimizi bu duygularla baş başa buluruz. Oysa biliriz ki dışarda kar yağarken içerde bahar olmaz. Toplum acı içinde ve ben huzurluyuım, mümkün mü? Bana ne diyemeyiz de. Çünkü birey içinde bulunduğu toplumun bir parçasıdır. Ama hiç olmazsa bir gün olsun huzurlu olalım. E, bir günlük olsun, hiçbir şey düşünmeden, hiçbir acıyı duyumsamadan huzurlu olalım bari... Dizelerin kuruluşu duygu ve anlatımı ile 'Güzel' bir şiirdi, tebrikler Arif bey.