Huzur Evi Meleği

Bir dönem Ankara Keçiören yaşlılar yurdunda gönüllü çalışmıştım.Bilirim orda kalanların sevgi açlığını.Hiç bir şey önemli değildir onlar için.Tek istedikleri bir yudum sevgiydi. Yüreğine sağlık şair dostum.

Duygulu bir o kadar da güzel bir şiirdi.

Duyarlı yüreğinizi kutlarım👍👍

tebriklrr👍

Solmaya yüz tutmuş manolyalardık Sen bize değmeden önce Babası eve dönmeyen çocuklar gibi Toprağı sulanmayan çiçekler misali Küsmüştük Sen bize değmeden önce Yaslıydık, yaşlı olmamızın yanında Perdelerimiz örtük, düşlerimiz yırtıktı Yarım akıllı, pasaklı ve huzursuzduk Bu huzur evinde Sen bize değmeden önce Ne zaman ki bize insan olduğumuzu hatırlattın Biz de sevmeyi hatırladık sayende İnanmayı her şeye rağmen Gülmeyi ağız dolusu Dayak yemeden uyuyabilmeyi Korkmadan yaşamayı yani Tekrar öğrendik Şimdi kızmalı mı bilmiyorum Tanrıya Seni bize geç gönderdi diye Bu kadar zulmü yaşamak şart mıydı yani Çekirdeği bile özlemiştik Bahçede gezinmeyi de İnsan olmayı unutmuştuk kısacası Sen bize değmeden önce.😊😊

Kalemin daim olsun. 👍👍👍