Huzurluyum

Huzurluyum




huzurluyum,
hacmi küçük, ufku geniş
senli dünyamda

sadece dört duvar, ve çok yüksek
içeride kulpu olmayan demir kapılı
perdeleri bile demirden bir pencere
hemen önünde deniz
ayaklarım ıslak

biliyorum ki aynı gökyüzüne bakan gözler var
kadifemsi, simsiyah gelincik sanki dokunduğum taş duvarlar
en parlak yıldıza bakıyorum bir de gözlerine
yıldızları sayıyorum, bitiyor

sadece kendi gölgeme basıyorum bir de gölgene
adımı fısıldıyor dalgalar
müşfik bir el okşarken
çölde kum tanesince umut takıyor saçlarıma

gözlerim yok artık, suretim yok
isyan değil , sahte çığlık da değil
gerçeğin ta kendisi, ne efsane ne de masal
dağ kokusu çekiyor gibiyim derin derin
nefes alabiliyorum, huzurluyum

ey! düşler ülkesindeki
orada kal



simsiyah