İbrahim (abim)
Nerdesin sen şimdi
Neler yapıyorsun
Günahların varmı senin
Çok özledim seni hadi kalk gel
Bunun bir şaka olduğunu göster
İBRAHİM(ABİM)
Hastanedeyken ne gülmüştüm
Bıyıkların kesildiğinde
Çok ağlamıştım bir köşede
Sana belli etmezdim hiç
Koskoca yirmi iki günde
İBRAHİM(ABİM)
Annem dayanamazdı sana
Kamera görünce ağlamıştı
Korkuyorum ANNE demiştin
Ben o gün bitmiştim
Yok olmuştum
İBRAHİM(ABİM)
O koskoca yirmi iki günde tanıdım
Dostumu sırdaşımı arkadaşımı
Sığınıcak tek kişi vardı yüreğimde(ANNEM)
Kendine iyi bak sanada bişey olmasın derdi
Korkardı çünki on evladıda onun için değerliydi
İBRAHİM(ABİM)
Zaman geçiyordu zamanı hiç sevmemiştim
Hergün içimden bir parça kopuyordu
Son kez göremedim/ya seni
Ameliyat öncesi beklemiştin oysa beni
Dile kolay altı saat sürdü
Altı saatte beyazlarmı saç
Beyazladı benimkiler
İBRAHİM(ABİM)
sekiz gün kaldın yoğun bakımda
Olmadı yapamadın neden bıraktın
Uyanamadın tutunamadın sen
Çömelmiş kafam bacaklarımın arasında
Bir ses kafamı kaldırdım bir perde açıldı
Her şey beyazdı o an anladım
Hissettim yokluğunu ben bittim yok oldum
Canım yanmıyor artık sen yoksun
İBRAHİM(ABİM)
(bugün yokluğunun kırk üçüncü günü) nur içinde yat İBRAHİM(ABİM)...
dostlar sağolsun...
mekanı cennet olsun, başınız sağolsun