İç' Geçinmek

-Biraz daha huzur...
Biraz daha...-

Tanrı'ya inanışımın sabahında gibiyim
Biraz bulanmış kafam
ve biraz da amonyak kokusu ellerimde
Damağımda kuru bir tempo tutturmuş dilim
parmak boğumlarımda arayışı beklemekteyim.

Su renginde bir muamma dönüyor
midemin ortasında
Heyecan yutmuş gibiyim
Sabahın son ışıklarını görmek için
canımı atıyorum topraktan göğe

Tasvire bîlüzûm bir korku yatıyor sağımda
Saçlarımla oynuyor avarelikten
Sekiz çiziyor ruhum alnımın ortasında
Öğlen ezanına eşlik ediyor şeytani bir ukde

Aten*in sembolü gibiyim
Saçlarım boynuz, gözlerim güneş
Safsata dolu bir çuvalı sırtlanmış ruh halim
Kim/liğimi omuzlarından tutmuş irdelemekteyim


Çilek kokulu bir günün bel kemiğinde
kumsaldaki taneleri sayan
deli diye isimlendirilmiş akıllı gibiyim.

Şiirlerimin mahpusuna düşmüş gibiyim
Alevden hareler atlıyor başımın üzerinden
Bir öyleyim bir de böyleyim.

İkindi namazına durmuşken ağaçlar
insan gibiyim.
Nankörlüğümden kötülüyorum kendimi
Fikirlerim ölmüyor bir
Fakat ben sevilmek için kilitliyorum onları
Sakinlikle yıkadığım kepim başımda
Maskemi özenle boyayıp
kendi içimde ölüyorum
ve dışımda yeniden doğup büyüyorum
Ben'den farklı olarak.