İç Hüzün

Takat
Kalır ruh perdesinin s/özünde

Bir tutam zeval
Bir tutam hayal
Kapanır rüzgarlar

Hale hale
Yırtan geçmiş zaman şimdisi
Mücella
Tereddüt sancı zor mevsim
Bu saltanat

Gözün görebildiği
Son yol
Gidiş
Yosun rengi taşların
Ukdesi kalır ellerinde
Zedelenen yamaç uçurumları
İnce ince
Har olur heveslerimde
İlk silsile

Medet çağır zirve seslerine
Düşür
Kisvesinden artakalan alaza
Ve kum dökülen zamandan yarına
Hakikati izlet, sakince yavaşla

Ki arsız şiir söyler ayrılık namına
Bu yası
Kanayan acıyı

Korumaz olur kendini aşklar
Sevdalar
Dinmez olur yaralar
Hicranlar

Soğuk t/ellerinde bekleyen kuşlar
Ölür beklemekten
Söylenmez olur sessizlikten

Gün olur, gece olur sonra

Karanlık çöker iç hüznün çalkantılarına
Huzur yok olur
Yüzümden ayrılır tebessüm

Küskün mevsimlerin
Kış ayazı
Hınca hınç kederle dolar
Biter artık anılar...

Ne zamandır
Güncelerimde ismin eksik
Yoksa sözlükten mi kaldırıldı aşklar

Sınanan haykırışlar?

Bir bilsem...