İç Sokaklarımdaydım
............................." ufaklık " için
Işıkları kapalı iç sokaklarımdaydım
Söyleyemediklerimde
Görünmedim kimseye / sen de yoktun
Dinleyecek biri de..
Sanal bir sofra kurdum kendime
Karşıma seni oturttum
Giderek ufalırken yalnızlığım
O kadar güzeldi ki, ' ufaklık ',
Sessizliğin öbür yakası / Seni ayrı tuttum
Ne seni ne beni terk edebildim
Yorgun yüzünü
Suya yansımış ışıklarda uyuttum.
Bakma öylesine ' ufaklık ' dediğime
Sen / içimde kocaman kalabalık
Ve zalim değildir sanıldığınca
Tutunur yeni bir tutkuya her ayrılık
Böylesi kalem baktıkça gözlerin
Mutluydum
Ölebilirdim seni düşünmeden
Dokunmadan tenine
Gözlerine hoşça kal demeden
Bilemezdin / haberin olmazdı
Anafor susmalarımda
Koymak gerekirse adını
Bir güzde yaşadığım ilk turkuaz yazdı
Uzak iklimlerimde yaşasan da..
Anlamasan da..
Anmasan da..
Ve zalim değildir sanıldığınca Tutunur yeni bir tutkuya her ayrılık
çok güzeldi...
sevgiler.
kullanılan üslup çok güzeldi şair..böyle sade..böyle içten..direk dokunuyor yüreğe..hafif bi burukluk bırakıyor..hissettiriyor yazılanları..yaşamışım gibi..duymuşum,görmüşüm gibi..
kelâmlar kaleminizde anlam kazanmış..içten tebriklerimle efendim.. çok beğendim..
Mutluydum Ölebilirdim seni düşünmeden Dokunmadan tenine Gözlerine hoşça kal demeden Bilemezdin / haberin olmazdı
Anafor susmalarımda Koymak gerekirse adını Bir güzde yaşadığım ilk turkuaz yazdı
Uzak iklimlerimde yaşasan da.. Anlamasan da.. Anmasan da.. 🤐
Harikasınız Üstad ..Belki anlayamasak da (aynı iklimde olduğumuz halde)bazen sizi ,harikasınız her türlü ..kaleminiz ve ondan önce siz hep güçlü kalın ki paylaşın bizimle de ,öğrenciniz olarak hayranlığım her geçen şiir katlanarak artmakta 😙
Güzeldi şiir... Ama en çok burası en çok:
" Bakma öylesine ' ufaklık ' dediğime Sen / içimde kocaman kalabalık "
Tebriklerimle...
Yakında olmayan sevgili tahayyülde yaşatılır, hayalde yaşamak az evvel açıkladığım kaideye uygun olarak, onu kendine benzetmektir; yanında bulunmayacağından, o buna ne itiraz edebilir, ne müdehale: sevdiğini hayalinde değiştirdikçe, kendine benzettikçe daha çok seversin, böylece denge korunmuş olur. Sevmek! Sevmek esasında alıp başını gitmektir, sevgiliden uzaklaşan mutlak aşka yaklaşır, sevdiğini gönlünde kendi bildiğince yeniden yaratarak. . ."
Atilla İlhan' dan bir alıntıydı efendim.
Şiirinizi okuyunca hatırladım ve paylaşmak istedim...
Yine özel bir şiirdi...
Teşekkür ederim
Saygımla...