İcaz-ı Aşk

İcaz-ı Aşk (şiirsel hali)

bu göğsümde icaz; aşka telvin

boyanır da renklerin gökkuşağına

yoktan bir varoluş kanatlanır

gölgen kelimelerin üzerini örttüğünde

y/ar meşru bir hâl alır..

şimdi söyle kaç durak var

kelimelerine

ağlayan bir harfin

yedice ağıtı bu yirmidokuz kere

bir martının kanadından

aşk diyorsun

ve

sonra ilkyazı beklerken

dağ gibi duran göğsüme

"elveda"

ikmal sanatından vazgeçtim bilmeden

ikmale mi kaldım bu aşk için yeniden

sen vazgeçsen de benden

ödünç alıyorum seni bu şiirden

gitme, dur!

ilahi bir aşktır bu belki de…

büyük bir ilgi

içinde ilhamdan aş(k)tır ötürü

im(l)ası büyük yalnızlığın

kokusu yakıyor içremi ellerinin

özlem çok uzun kelime

yaş selleriyle dağılan gönül kuyusunda

topla beni hey aşk

kaîsler içinde

inşası zor bir bendenin

libası eprimiş ruhumun

şerefine unutulan dünya

kaç kadeh tutulmuş

İronilerinle örttüğün bu hayatın

izbe noktasında "yalnızlıklarla" bırak beni

Devrim Gelecek