İçimde Bir Adam Can Çekişiyor Ölüyorum

İçimde bir adam can çekişiyor
Ölüyorum yavaş yavaş
Kanımı zehirliyor
Usulca öperken ayrılığı alnından!

Adam (d)üş/üyor
Nefes boruma tıkanıyor yaşam
Boğuluyorum yavaş yavaş
Vedalar kıvranırken içimde...

Yağmalanıyor hayallerim
Tarumar oluyor sevda
Aheste bir Azrail salınıyor yüreğimde
Ölüyorum sanırım!

Adam, figür sessiz piyeslerde
Kahramanca savaşıyor
Korkakça yeniliyorum
İçimde can çekişiyor adam

Ölüyorum!

Suskunluğuna orucum
Niyet ettim
Saf tuttum yokluğuna
Cesaretim sesli harflerinde tükendi
Şimdi dilsizim ecele
İçimde bir adam can çekiştikçe!

Sabrım, kehribar bir tespih
Diziliyorum kaderin avucuna
Sıra sıra hasret, vurgun, keder
İçimde bir adam can çekişiyor

Ölüyorum sanırım!