İçimde Gömülürken Mavi
Aralanırken
Perdesi gecenin
Okyanuslar doluşur gözlerime
Bir de hayalin
Yüreğimin ucuyla
Tutunduğum
Uçurumlardan
Bakarken yokluğuna
Mesafelere inat
Nasıl
Kondurduğum gelir aklıma
İmkânsızlığın buselerini
Ve
Rüzgârı ardımda
Bırakırken
Sen
Salarken içime
Esintilerini
Ay'ı yakarım
Söndürüp
Teninde güneşi
Bitmesi istenen değil
Geçmesi istenmeyen
Anlara taşırken seni
Sulara yazarım hasretini
Hasretin ki
Yağmurlarla
Gidişlerine bağlar
Gelişlerini
İşte o zaman
Ruhumu tenimden süzdürür
Sensizliğin rengi
İçimde
Gömülürken
Mavi.
Esasında şiirin rengi mavidir, yürek eriten zarif göklerin mavisidir...Ruhumuzdan süzülen en nazik hasret rengidir, Sermin hanım. En iyi tebriklerimle. Saygılarımla IOANNIS BOZIKIS
Şiirdi elbette....👍
Görselliğin şiir tekniğiyle harika ifade ve ibarelere dökümü, İmgeler güzel ve başarılı,naturalist pespektif,
Tebrik,takdir ve selamlarımla........
Şiirleriniz adeta bir elmas gibi.'Elmas teorisini' hatırlatmama müsaade ediniz.
Tekrar tekrar Okuyorum Naile Ablacım çok güzel gerçekten. Usta Kalem....