İçimde Öldürdüğün Ben

Böylesi daha acı
düşünde ölseydim keşke
gözlerinden düşürdüğünden beri sızlıyorum...


Yine tütün kokuyorum sabahın köründe
doyurgan şehvetiyle yapışıyor dudaklarıma dumanı
ihanetine uçkur çözmediğim sevdam
seni anlatacak bir şeyler için
bekliyor el yazımı uzağımda...

Kent suskunluğundan doğuracak beni
bir arpa boyu ardındayım
çığlık çığlığa sevsem de
ulaşamıyorum...

Suskundu sokaklar
suskundun
adını yazdığın yer
terk ediş kuytuları olsa da
biliyorum
gökyüzü bakir hala
gözlerinin ardında...


Sana söylemiştim gidersen giderim diye...


Kızıyorum ruhuma
tek celsede kalemini kırıp
konuşmadan haykırıyorum
şimdi ölmelisin
ki mutlu yaşasın düşüm
şakağına dayadığım silahın
mertçe basıyorum tetiğine...

Gök olacaklarının korkusundan
sürme çekmiş bulut bulut
ağlamaya hazır gözlerine
ve ardımdan rahmet olup düşecek yüreğine...


Zihnimdeki hayalini de öldürüyorum...


Gözlediğim düşlerim
yazamadığım şiirlerim vardı
şimdilik bekletiyorum
sessizce infaz etmezsem
içindeki beni
içimdeki seni
susamıyorum...


03.02.2013 / Şair-i Gülhan...158