İçimde Unutamadığım Bir Sen Var Hala

Giderken bıraktığın
Hüsran ve hüzün
Sensizlik şiirlerinin
Mavi yüzünü
Okuyorlar hala,
Kötü sonlar bile
Yılmadan, sıkılmadan
Sensiz saatlerin ayarını yapıyorlar
Sana gelince saniye,
Çalmasın saat diye, çalışıyorlar hala...

Solan çiçek, demindeyken sen
Sevgimizin güneşinde ölüyor aşkın,
Gelmedin diye
Bir daha asla sevmiyor ruhum...
Avuçlarımdan dökülen kum tanesi
Ve sensizlikle oluşmuş ceset kokuları
Biçare dermansız
Soruyorlar aya,
Nerdesin diye
Merak ediyorlar hala...

Kuşların ve ağaçların kalbinde
Sensiz şarkılar duruyor hala,
Ki hüzün kokan namelerle birlikte
Seni anlatıyorum yaralı bir kuşa

Bu gece sensizken hala
Yokluğunda yazdığım şarkının notalarını
Kaydediyorum denizin dalgasına
Her uğultusunda görüyorum rengini,
Hissediyor içim sesini,
Ve saçlarım denize sokuyor kendini,
Senin notalarınla yıkanıyor,
Sessizce aşkının ritimlerinde yaşıyorlar
-Bilmem rahatsız olur musun?-

Yokluğundan beri
Gece de,
Öldürüyor ayı gökyüzünde
Diyor ki sen olmazsan
Aydınlanmayacakmış dünya
Elim yetmiyor onu engellemeye
Sokaklar karanlık
İçim karanlık,
Dünya sonsuza kadar karanlık kalıyor,
Ve lanetlenmiş olan her şey
Haykırışıyla bile yetmiyor sensizliği bitirmeye
Bitip, yanıp ateşlerde kül oluyorsun...

Aniden eriyor,
İçimde kor oluyorsun
Ve sen giderken içimden
Ben seni isteyen kalbimi
Gömüyorum karanlığa
Unutulmak hissinde boğuyorum aşkımı,
-Seni ve kendimi-
Hüzünleri sarıyorum yüreğime
Hüsranı kuşatıyorum kentime
Tükeniyorum yavaş yavaş
Bitiyorum
Ama olsun varsın
Nasıl olsa,
İçimde bir yerlerde
Unutamadığım bir sen var hala...

29.04.11