İçimdeki Ateş

Yansın derdim hep içimdeki ateş
Sarsın bedenimi ve ölesiye orda kalsın
Ama olmadı o gülüşünle gelen ateş
Sen gidince kor olarak kaldı yarim

Gözlerinde başlayan aşk sözlerimde bitti
Bitirdi beni ve gitti
Sonum sen oldun sensizlik oldu
Ve şimdi bir korum bir rüzgarınla ateş olup
Yanmayı yakmayı bekleyen bi korum

Ve şimdi sensizin ve şimdi ölümüm
Yalnız kalmış bi viraneyim ardından
Kendimi son bir kere maviliklere savurup
İçimi denizin maviliğiyle temizleyip gidiyorum

Ağlıyorum
Küçücük bir çocuğun
Masum gözyaşlarıyla ağlıyorum
Beni içimdeki ateşi çalıp gittiğine ağlıyorum
Ve vuruyorum kendimi idam tahtasındaki bir kadavra gibi
Dudaklarımda kalan son tuzu arıyorum