İçimdeki Çocuğun Annesine

Senden ne de güzel anne olurdu içimdeki çocuğa,
ne de güzel emzirirdin onu aşkımızla
ve büyürdü belki,
sana anne, bana baba derdi hatta..

Sevgili,
o güzel başını kaldır ayrılıktan ve gözlerimin içine bak..
Gözyaşlarımın bile ağladığını görmüyor musun ?
Mecburen gözlerimden atlamak zorundalar,
kirpiklerimi tutamıyorlar ya artık.
Bir nevi dram türünden ağlatan intiharlar,
cehennemde yanacak her bir damlam hiç acımıyor musun ?
Oysa acılarım, ahlarım, can yangınım bana yetiyor da artıyor,
bilmiyor musun ?

Nerede unuttun da merhametini
analık duygusundan hiç eser bırakmadın içimdeki çocuğa.
Aşk bir masal dedin,
ama o masalın mutlu sonunu hiç okumadın ona..

Mutsuzum,
İçimdeki çocuk öldü artık annesi.
Hiç de diyemedim ki ona;
" Senin annen bir melekti.. "