İçimdeki Çocuk

İçimde gökyüzünü tanımayan bir çocuk var
Önüne boya kutusu konulmamış
Güneşi çiz denilmemiş
Ben sana renkleri hangi lügatla anlata bilirim?
Devrilen bütün cümlelerimin en kazından kaç şiir kurtara bilirim ?

İçimde bir çocuk var
Okul çıkışlarında hiç gelmeyecek olan babasını bekleyen
Ben hasretin dışa vurumuyum
Annemin memesine tutunmuşum
Dudaklarımın ihanet görmediği yere emanetim

İçimde bir çocuk var küfretmek isteyen bütün dillerde
Ayıp falan dersin şimdi
Ben utancımı olmayan bütün oyuncaklarımla boyadım
Bana kalan siyahtı ki o da gölgemdi
Ben utancımı, yiyemediğim simit susamlarına harmanladım
Ben utancımı giyemediğim kara ayakkabılara sardım
Ben çıplak kalmış bir utancı sana nasıl anlatayım

İçimde bir çocuk var
Üşümüş..
Örtmemişler üstünü
Değmemiş buna
Bataklığa batmış bir tarihi var
Atların nal sesleri ezmiş
Duymamış kimse
Ben sana esmer bir çığlığı nasıl anlatayım

İçimde bir çocuk var
Büyüdü
Sevdi,sevildi
Öldü de dirildi
Okudu, yazdı
Yazarak dokundu evrenin ince boynuna
Ben sana giden tüm harfleri toplasam
Sen beni okusan
İçimde bir çocuk var sana nasıl anlatayım