İçimdeki Çocuk

ben bir çocuk yaşattım kendi yüreğimde
ve o hiç büyümedi, kaldı hep ilk haliyle
sevinçlerimi topladı taa gökyüzünden,
ümitlerimi def'etti elinin tersiyle...

ben bir çocuk yaşattım hiç büyümeyen...

her kötülüğün o soğuk derinliğinden,
küçük birer ışık yakaladım o çocuk gözlerimle
ağlamayı hiç bilmedim,
ne zaman gözlerim azıcık nemlense
bir tebessüm yayıldı yüzüme kendiliğinden

yüzümdeki o çocuğu hiç silmedim...