İçimdeki Geçit Töreni

Yıllardır seni özlemiş,
seni beklemiş gibiyim sevgili!

Sanki..
Yüzümdeki çizgilerin arasında
Hep biraz seni saklamışım.
Hüzün yumağından ,
hüzün çiçekleri dikmişim kirpiklerimin arasına
Eskiyen yanımı bilmeden,
eski bir zamanın içinde kaybolup
büyümeyi bekleyen bir çocuk uyutmuşum,
takvimlerin sarı yaprakları arasında.

Ne çok eksik bilmişim oyunları
Sabahlara ne çok güneşsiz uyanmışım senden önce
Ay düşümü zamanlarda,
eksik düşler sermişim yakomazlar üstüne.
Renkleri, siyahtan ve beyazdan ibaret
resimler çizmişim hiç bilmeden.
Kızıl yüzlü bir akşam vaktini kaçırmışım mesela
Denizle güneşin dansını,
bir bardak çayın deminde görememişim,
kör yudumlamışım aldığım her nefesi.

Şimdi sevgili!

Şimdi Sen zamanı
Biz zamanı
Hapsedilmiş her şeyin ipini koparıp,
Gözlerimizin bağını çözme zamanı.
Üstümüze düşen ışıklarda yıkanıp
Çırılçıplak yeniden büyüme zamanı
İçimizden geçen nehirleri kirletmeden
Çağlayanlar altında gökkuşağı olma zamanı

Şimdi sevgili!

Şimdi B/iz olma zamanı
Bir olup Biz'likte büyüme zamanı
Buğday başakları gibi dolu dolu olup
başımızı Aşk 'a doğru eğme zamanı
Aşk'a hoş geldin deyip
Sofraya oturma zamanı

A. Kemal