İçimdeki Nağme

dağı çaresiz bıraktım çıkmaktan
gözüm korkuyor inmekten
umudum bulutlarla kol kola gezer
boynum ağrıyor
başımı bulutlara eğmekten

toza moza bulandı yüzüm
ağrıyor içimdeki
ter midir dost alnımdaki
yoksa hiçbir şey midir
orta yerde öylece oturan
hakikaten benim canım mıdır
inanmıyorum
inanmak istemiyorum...