İçimdeki Şarki
Bitmez gibi hüznüm
Yalnızlık şarkıları çalıyor zaman tünelimde
Aslında, ipleri elimde hayatın
Seviyorum, yaşamak denen düzenbazı
Cennetten bahçelerim var
Davet veriyorum sık sık
Yine'de
Bilinçaltımın derinliklerinde
Babamın tokadı..
Karşılıksız aşklarım..
Can oğlum......
Ve ayrılıklarım
Yanlız geçen ömrüm
Küfe ağırlığındaydı, sırtımda hayat
Ürettikçe çoğaldı yediğim tekmeler
Ömrüm savruldu yapraklar gibi
Sıfırlamışım çoğu kez
Benden öte ben olmuşum
Merkeze çıkmışım hırsımdan
Kaç kez bayrak sallamışım dağların zirvesinden
Ve kanıyordu sırtımda kırbaç yaraları
Karıncaydı, yeryüzünde darbeciler
Örselenmişim
Ciddi ciddi örselenmişim ben
Bir kadeh şarap içmişsem, zaferin ardından
Bir gece vaktine, tan arkadaşken
Kırbaç yaralarım değil
En çok gidenler ağır gelir canıma
Hakketmediğim hayatlara gebe bırakılmışım
Ve yenilgi gibidir, yanlız kutlanmış zaferler
Şimdi hayatı soruyorlar
Ben onlara iyi geldikçe
İçimde çalan şarkıyı bilmiyorlar......
2007....
Şimdi hayatı soruyorlar Ben onlara iyi geldikçe İçimde çalan şarkıyı bilmiyorlar......👍 Tebrikler Yüreğinize sağlık
her yeni deneyiminde insan biraz daha yaşlanıyormu ne! son üç satır bütün bir şiiri özetliyor tebrikler...
Tebrikler, duyguları güzel dikmişsiniz satırlara....👍
Nebileciğim..Rıza bey beni onurlandırdınız..kendimi önemsetmeyin bu kadar ..benimkide hayattan alıntılar işte,her insan gibi.bir yolculuk elimde bavulla..duygu duygu..şehir şehir..ifade şekli..Önemli olan sizin gibi hem güçlü,hem ufku açık insanlarla iletişim şansı yakalamakiiiiiiiiiiiiiinsa
abloşum esas sen bize güç verensin...sizin gibi ablalarımız,abilerimiz olmasa biz nasıl yazarız...sizler bizim okulumuzsunuz...sevgiyle öpüyorum👍👍👍